زخم
درمان زخم با وکیوم تراپی (NPWT)
/post-35زخم پای دیابتی (DFU) یکی از جدی‌ترین عوارض دیابت است که می‌تواند منجر به عفونت‌های شدید، سپسیس، قطع عضو و حتی افزایش مرگ‌ومیر شود. این زخم‌ها به دلیل ضعف در جریان خون محیطی، افزایش قند خون، و نقص ایمنی موضعی مستعد عفونت‌های مزمن هستند. درمان استاندارد DFU شامل دبریدمان، کنترل عفونت، مدیریت قند خون، بهبود خون‌رسانی، کاهش فشار مکانیکی، و تلاش برای ترمیم زخم می‌باشد.
مراقبت از زخم فقط انتخاب پانسمان نیست — بلکه مراقبت از پوشت اطراف زخم نیز هست
/post-34مقدمهدر درمان زخم، بسیاری از افراد بلافاصله به دنبال «پانسمان مناسب» می‌گردند. اما حقیقت این است که بهترین انتخاب بدون ارزیابی دقیق زخم امکان‌پذیر نیست.ارزیابی کامل، باید سه بخش اساسی را مدنظر قرار دهد:پوست اطراف زخم (Periwound)لبه‌های زخمبستر زخم (Wound bed)این ارزیابی نه‌تنها به انتخاب نوع پانسمان کمک می‌کند، بلکه مسیر درمان، پیش‌بینی روند بهبود و تصمیم‌گیری درباره روش‌های کمکی را مشخص می‌سازد.
پیوند پوست اپیدرمی
/post-29پیوند پوست یکی از روش‌های کلیدی در ترمیم و بازسازی بافت‌های آسیب‌دیده پوستی است که سابقه آن به هزاران سال پیش برمی‌گردد. با وجود پیشرفت‌های فراوان، همچنان هدف اصلی این تکنیک‌ها، بازگرداندن پوشش پوستی و ارتقای روند ترمیم زخم‌ها است. پیوندهای پوستی به‌طور کلی به سه دسته اصلی تقسیم می‌شوند: پیوند پوست تمام‌ضخامت (FTSG)، پیوند پوست نازک یا نسبی ضخامت (STSG) و پیوند پوست اپیدرمی (ESG). هرکدام از این روش‌ها با توجه به عمق ضایعه، شرایط زخم، هدف درمان (کارکرد یا زیبایی) و شرایط بیمار انتخاب می‌شوند.
آماده‌سازی بستر زخم : راهبردهای نهایی برای مراقبت از زخم‌های مزمن
/post-28زخم‌های مزمن یکی از چالش‌های جدی نظام‌های سلامت در سراسر جهان هستند و درمان آنها نیازمند رویکردی چندبُعدی و هماهنگ میان بیماران، خانواده‌ها و تیم‌های بین‌رشته‌ای است. مقاله «Wound Bed Preparation 2021» به‌روزرسانی جامعی از چارچوب آماده‌سازی بستر زخم ارائه می‌دهد که از سال‌ها قبل به‌عنوان مدل مرجع در مراقبت از زخم‌های مزمن شناخته شده است. این نسخه جدید با تکیه بر شواهد علمی و تجربیات بالینی، ۱۰ بیانیه راهبردی را معرفی می‌کند که از تشخیص علت گرفته تا حمایت سازمانی را در بر می‌گیرد.
تصویربرداری در تشخیص زخم‌های مزمن
/post-26زخم‌های مزمن یکی از چالش‌های بزرگ نظام‌های سلامت در سراسر جهان هستند که میلیون‌ها نفر را درگیر کرده و میلیاردها دلار هزینه سالانه به دنبال دارند. از جمله این زخم‌ها می‌توان به زخم پای دیابتی، زخم فشاری و زخم‌های وریدی پا اشاره کرد که معمولاً در افراد مسن، بیماران مبتلا به دیابت یا افرادی با مشکلات عروقی و حرکتی بروز می‌کنند. این زخم‌ها اغلب در مرحله التهاب متوقف شده، ترمیم طبیعی آنها به کندی پیش می‌رود و مستعد عفونت و دیگر عوارض هستند. تشخیص زودهنگام وضعیت واقعی زخم و پیش‌بینی روند ترمیم، برای انتخاب درمان مناسب و جلوگیری از وخامت آن، اهمیت حیاتی دارد.
زخم‌های مزمن: ارزیابی و مدیریت
/post-24زخم‌های مزمن به زخم‌هایی گفته می‌شود که فرآیند ترمیم آنها به‌صورت طبیعی، منظم و به‌موقع پیش نمی‌رود یا پس از گذشت بیش از سه ماه، توانایی بازگرداندن یکپارچگی آناتومیک و عملکردی بافت را ندارند. این زخم‌ها بسیار شایع‌اند و متأسفانه در بسیاری از موارد به‌طور نادرست درمان می‌شوند. هزینه‌های بالای درمان و پیامدهای جدی جسمی و روانی مرتبط با آنها، اهمیت پیشگیری، ارزیابی دقیق و درمان اصولی را دوچندان می‌کند.
دیدگاه‌های نوین هیدروژل‌ها در مدیریت زخم‌های مزمن
/post-13زخم‌های مزمن یکی از چالش‌های جدی و پرهزینه حوزه سلامت هستند که میلیون‌ها نفر را در سراسر جهان درگیر ساخته و فشار اقتصادی و روانی شدیدی را بر بیماران، مراقبین و سیستم‌های بهداشت و درمان تحمیل می‌کند. برخلاف زخم‌های حاد که طی مدت مشخص و کوتاهی بهبود می‌یابند، زخم‌های مزمن در بازه‌ای بیش از ۴ تا ۱۲ هفته علی‌رغم درمان‌های مرسوم و مراقبت، به مراحل معمول ترمیم نمی‌رسند و حتی ممکن است به روندی رو به وخامت دچار شوند.
زخم‌های مزمن دیابتی و درمان آنها با جایگزین‌های پوستی
/post-10دیابت به عنوان یکی از شایع‌ترین بیماری‌های مزمن دنیا، نه تنها بر سلامت عمومی میلیون‌ها نفر تأثیر می‌گذارد بلکه هزینه‌های بسیار بالایی را نیز بر نظام‌های سلامت تحمیل می‌کند. طبق آمار جدید، بیش از 700 میلیون نفر در سراسر جهان تا سال 2045 به دیابت مبتلا خواهند بود و سالانه هزینه‌ای بالغ بر 760 میلیارد دلار صرف عوارض مستقیم و غیرمستقیم این بیماری می‌شود. یکی از عوارض خطرناک دیابت، ایجاد زخم‌های پوستی مزمن به ویژه زخم پای دیابتی (DFU) است که 15 درصد مبتلایان به دیابت نوع دو را درگیر می‌کند و اغلب منجر به عفونت‌های شدید، قطع عضو و حتی مرگ می‌شود.
تمایزات میکروبیولوژیکی، ایمنی‌شناختی، بالینی و درمانی عفونت حاد و مزمن زخم‌ها
/post-7زخم‌های پوستی و عفونت‌هایی که در بستر آنها رخ می‌دهد، یکی از چالش‌های اساسی حوزه درمان و مراقبت‌های بالینی و به‌ویژه مراقبت زخم به‌شمار می‌روند. بسیاری از مردم این تصور را دارند که هر نشانه التهابی در پوست یا زخم، علامت وجود عفونت باکتریایی و نیازمند مصرف آنتی‌بیوتیک سیستمیک است. این تصور غلط سبب تجویز بی‌رویه آنتی‌بیوتیک‌ها و بروز مقاومت‌های آنتی‌بیوتیکی گسترده شده است. مقاله حاضر با رویکردی نظام‌مند و مبتنی بر مرور ادبیات علمی، تلاش دارد با معرفی تفاوت‌های ماهوی میان عفونت‌های حاد و مزمن زخم، نحوه مواجهه اصولی با هر یک از این شرایط را تبیین کند.
تاثیر مراقبت خانگی از زخم های مزمن
/post-6این مقاله به بررسی اثرات آموزش مراقبت از زخم‌های مزمن در محیط منزل می‌پردازد؛ به طور ویژه، بر نقش بیماران و مراقبان غیرحرفه‌ای (خانوادگی) تمرکز دارد و شواهد مربوط به آموزش‌ها و مداخلاتی که در خانه تجویز یا اجرا می‌شوند را گردآوری و تحلیل کرده است. زخم‌های مزمن مانند زخم‌های فشاری، زخم پای دیابتی و زخم‌های وریدی، نیازمند مراقبت بلندمدت‌اند و غالباً بخش عمده مدیریت آنها خارج از مراکز درمانی، یعنی در خانه انجام می‌شود.