بیوفیلم
راهبردهای ضد‌میکروبی و ضدعفونی در مدیریت زخم
/post-25زخم‌ها، به‌ویژه زخم‌های مزمن، از مشکلات مهم پزشکی در سراسر جهان محسوب می‌شوند و هزینه‌های سنگینی را به سیستم‌های درمانی تحمیل می‌کنند. این زخم‌ها اغلب با عوارض میکروبی از جمله عفونت موضعی یا گسترده، تأخیر در روند ترمیم، و انتشار میکروب‌های چند‌مقاومتی مانند MRSA همراه هستند. محیط یک زخم مزمن معمولاً بستر مناسبی برای شکل‌گیری کلنی‌های باکتریایی متنوع و در بسیاری از موارد، تشکیل بیوفیلم است. بیوفیلم‌ها لایه‌هایی از جمعیت میکروبی هستند که در یک ماتریکس چسبنده محصور می‌شوند و مقاومت شدیدی در برابر آنتی‌بیوتیک‌ها و عوامل ضد میکروبی پیدا می‌کنند.
استافیلوکوکوس اورئوس مقاوم به متی‌سیلین (MRSA) عامل عفونت مزمن زخم
/post-18زخم‌های مزمن یکی از مشکلات جدی و فراگیر در حوزه سلامت عمومی هستند که به دلایل گوناگون از جمله اختلال در روند ترمیم طبیعی بافت‌ها، بیماری‌های زمینه‌ای (مانند دیابت)، اختلالات عروقی، و عفونت‌ها به ویژه عفونت‌های مقاوم به درمان، شایع و دردسرساز شده‌اند. یکی از مهم‌ترین عوامل ایجادکننده عفونت‌های مزمن، باکتری استافیلوکوکوس اورئوس مقاوم به آنتی‌بیوتیک متی‌سیلین (MRSA) است. این باکتری به علت تکامل مکانیسم‌های مقاومت، امروزه نه‌تنها در بیمارستان‌ها بلکه در جامعه نیز یافت می‌شود و درمان آن با روش‌های آنتی‌بیوتیکی معمول با چالش جدی روبه‌روست.