مراقبت بعد از جراحی اشیل

مدیریت جراحی پارگی مزمن تاندون آشیل

/post-14

پارگی مزمن تاندون آشیل (Chronic Achilles Tendon Rupture یا CATR) یکی از آسیب‌های جدی و چالش‌برانگیز ارتوپدی است که معمولاً به صورت تأخیری پس از آسیب اولیه تاندون رخ می‌دهد. تاندون آشیل بزرگترین و قوی‌ترین تاندون بدن است و نقش بسیار مهمی در پویایی، راه رفتن، ایستادن، دویدن و پریدن ایفا می‌کند. پارگی‌های آشیل به صورت “مزمن” شناخته می‌شوند اگر بیش از ۴ تا ۶ هفته از آسیب اولیه گذشته و همچنان بهبودی حاصل نشده باشد. مراجعه‌کنندگان معمولاً با علائمی مانند ضعف اندام، احساس عدم پایداری، افزایش خم شدن مچ پا به سمت بالا (dorsiflexion)، تورم، حساسیت یا ضخیم شدن تاندون و در برخی موارد درد مزمن مواجه می‌شوند. اگر درمان به‌موقع و مناسب انجام نشود، پیامدهای عملکردی و کیفیت زندگی را به شدت تحت‌تأثیر قرار می‌دهد.