درمان زخم دیابتی

تصویربرداری در تشخیص زخم‌های مزمن

/post-26

زخم‌های مزمن یکی از چالش‌های بزرگ نظام‌های سلامت در سراسر جهان هستند که میلیون‌ها نفر را درگیر کرده و میلیاردها دلار هزینه سالانه به دنبال دارند. از جمله این زخم‌ها می‌توان به زخم پای دیابتی، زخم فشاری و زخم‌های وریدی پا اشاره کرد که معمولاً در افراد مسن، بیماران مبتلا به دیابت یا افرادی با مشکلات عروقی و حرکتی بروز می‌کنند. این زخم‌ها اغلب در مرحله التهاب متوقف شده، ترمیم طبیعی آنها به کندی پیش می‌رود و مستعد عفونت و دیگر عوارض هستند. تشخیص زودهنگام وضعیت واقعی زخم و پیش‌بینی روند ترمیم، برای انتخاب درمان مناسب و جلوگیری از وخامت آن، اهمیت حیاتی دارد.


استافیلوکوکوس اورئوس مقاوم به متی‌سیلین (MRSA) عامل عفونت مزمن زخم

/post-18

زخم‌های مزمن یکی از مشکلات جدی و فراگیر در حوزه سلامت عمومی هستند که به دلایل گوناگون از جمله اختلال در روند ترمیم طبیعی بافت‌ها، بیماری‌های زمینه‌ای (مانند دیابت)، اختلالات عروقی، و عفونت‌ها به ویژه عفونت‌های مقاوم به درمان، شایع و دردسرساز شده‌اند. یکی از مهم‌ترین عوامل ایجادکننده عفونت‌های مزمن، باکتری استافیلوکوکوس اورئوس مقاوم به آنتی‌بیوتیک متی‌سیلین (MRSA) است. این باکتری به علت تکامل مکانیسم‌های مقاومت، امروزه نه‌تنها در بیمارستان‌ها بلکه در جامعه نیز یافت می‌شود و درمان آن با روش‌های آنتی‌بیوتیکی معمول با چالش جدی روبه‌روست.


استراتژی‌های نوآورانه برای تسریع روند ترمیم زخم: مسیر و پیشرفت‌های اخیر

/post-15

زخم‌های پوستی – فارغ از اینکه ناشی از آسیب، سوختگی، بیماری‌های مزمن یا جراحی ایجاد شده باشند – از جمله مشکلات شایع اما دشوار درمان در نظام سلامت جهانی محسوب می‌شوند. پوست انسان، که بزرگ‌ترین اندام بدن است (حدود 16 درصد وزن کل بدن و سطح متوسط 1.85 متر مربع)، نه‌تنها مانعی محافظتی در برابر عوامل خارجی خطرناک محسوب می‌شود بلکه نقش حیاتی در حفظ هموستاز و جلوگیری از عفونت یا اتلاف مایعات ایفا می‌کند. هرگونه آسیب، که منجر به زخم می‌شود، ساختار و عملکرد این سد حیاتی را دچار اختلال می‌کند.