بهبود زخم
پانسمان‌ها و عوامل موضعی مورد استفاده در بهبود زخم‌های مزمن
/post-37این مقاله بخشی از برنامه‌ای وسیع‌تر برای بررسی نظام‌مند مراقبت از زخم در انگلستان است که به‌وسیله‌ی برنامه‌ی «ارزیابی فناوری بهداشتی NHS» تأمین مالی شده است. هدف پژوهش حاضر بررسی شواهد مربوط به اثربخشی و هزینه‌اثربخشی پانسمان‌ها و عوامل موضعی در درمان زخم‌های مزمن از جمله زخم‌های فشاری، زخم‌های ساق، و زخم‌های جراحی است که به روش ثانویه بهبود می‌یابند. نویسندگان تلاش کردند تا با مرور جامع روی مطالعات موجود، تصویری دقیق از اثربخشی واقعی انواع پانسمان‌ها و مواد موضعی ارائه دهند، زیرا در آن زمان با وجود گستردگی بازار محصولات زخم، هنوز شواهد علمی قوی برای انتخاب صحیح درمان‌ها اندک بود.Systematic reviews of wound care management: (2) dressings and topical agents used in the healing of chronic wounds
راهبردهای ضد‌میکروبی و ضدعفونی در مدیریت زخم
/post-25زخم‌ها، به‌ویژه زخم‌های مزمن، از مشکلات مهم پزشکی در سراسر جهان محسوب می‌شوند و هزینه‌های سنگینی را به سیستم‌های درمانی تحمیل می‌کنند. این زخم‌ها اغلب با عوارض میکروبی از جمله عفونت موضعی یا گسترده، تأخیر در روند ترمیم، و انتشار میکروب‌های چند‌مقاومتی مانند MRSA همراه هستند. محیط یک زخم مزمن معمولاً بستر مناسبی برای شکل‌گیری کلنی‌های باکتریایی متنوع و در بسیاری از موارد، تشکیل بیوفیلم است. بیوفیلم‌ها لایه‌هایی از جمعیت میکروبی هستند که در یک ماتریکس چسبنده محصور می‌شوند و مقاومت شدیدی در برابر آنتی‌بیوتیک‌ها و عوامل ضد میکروبی پیدا می‌کنند.